به به چه نمازی !!!
به نام حضرت دوست ...
به به چه نمازی !
|
فکرم همه‌جا هست، ولی پیش خدا نیست |
|
|
سجاده زردوز که محراب دعا نیست |
|
|
گفتند سر سجده کجا رفته حواست؟ |
|
|
اندیشه سیال من ـ ای دوست ـ کجا نیست؟! |
|
|
از شدت اخلاص من عالم شده حیران |
|
|
تعریف نباشد، ابداً قصد ریا نیست! |
|
|
از کمیتِ کار که هر روز سه وعده |
|
|
از کیفیتش نیز همین بس که قضا نیست |
|
|
یک‌ذره فقط کُندتر از سرعت نور است |
|
|
هر رکعتِ من حائز عنوان جهانی‌ست! |
|
|
این سجده سهو است؟ و یا رکعت آخر؟ |
|
|
چندی‌ست که این حافظه در خدمت ما نیست |
|
|
ای دلبر من! تا غم وام است و تورم |
|
|
محراب به یاد خم ابروی شما نیست |
|
|
بی‌دغدغه یک سجده راحت نتوان کرد |
|
|
تا فکر من از قسط عقب‌مانده جدا نیست |
|
|
هر سکه که دادند دوتا سکه گرفتند |
|
|
گفتند که این بهره بانکی‌ست، ربا نیست! |
|
|
از بس‌که پی نیم‌وجب نان حلالیم |
|
|
در سجده ما رونق اگر هست، صفا نیست |
|
|
به به، چه نمازی‌ست! همین است که گویند |
|
|
راه شعرا دور ز راه عرفا نیست! |
انشاالله فرج آقا و سلامتی نائب بر حقش